چرا سگ مدفوع خود را می خورد؟

۱٫سگی که تحت استرس زیادی است ممکن است مدفوع خود را بخورد. شاید در مواردی این یک مکانیسم خود آرام سازی باشد.

ولی اگر سگ به علت مدفوع کردن در جای نامناسب یا رفتارهای دیگر مربوط به دفع تنبیه شود. او ممکن است تنبیه را با وجود مدفوع مرتبط سازد. با خوردن مدفوع شواهد را از بین می برد تا تنبیه نشود.

۲٫ مدفوع خواری این عارضه در سگها بسیار شایع است بخصوص سگهای ماده. سگهای ماده تا سه هفته بعد از زایمان شروع به خوردن مدفوع توله های می کنند. در مواقع خاص، مانند وجود یک توله تازه متولد شده، خوردن مدفوع او کاری غریزی و کاملا طبیعی است. یک مادر با توله کوچک، به منظور جلوگیری از جذب حیوانات وحشی و شکارچی، محل زندگی خود را از هر گونه بوی ناشی از مدفوع پاک می‌کند. در نتیجه اغلب اوقات مدفوع او را با خوردن آن از محیط پاک می‌کند.

توله ها به دلیل کامل نشدن دستگاه گوارش یک سری مواد غذای مناسب را از طریق مدفوع دفع می کنند و سگ ماده به علت کمبود مواد معدنی و ویتامینی حاصل از زایمان برای جذب این مواد و همچنین برای پاکیزه نگه داشتن محیط فعالیت توله های به مدفوع خواری می پردازد.

۳٫با این که برای انسانها درکش بسیار سخت است اما سگها ذاتا ممکن است مدفوع خوردن را به خاطر بو و مزه و قوامش بسیار دوست داشته باشند. مخصوصا اگر مدفوع مصرفی متعلق به گربه باشد.

۴٫سگهای مبتلا به پر خوری (بدون علت یا اولیه) ممکن است برای سیر کردن خود مدفوع بخورند.

سگهای مبتلا به سو جذب (سگهایی که مبتلا به نارسایی لوزالمعده یا بیماری های روده ) هستند ممکن است مدفوع بخورند.

سگهایی که غذای کافی و متعادل دریافت نمی کنند ( مثل اسکلت مرغ و اشغال گوشت و….) برای تامین کالری خود مجبور به مدفوع خواری می شوند. سیستم گوارشی یک سگ وابسته به ترکیبی خاص از آنزیم‌های مختلف برای شکستن کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها و چربی‌ها است.

تحقیقات نشان می‌دهد که سیستم گوارش سگ به میزان کافی با رژیم غذایی امروزی که در آن پروتئین حیوانی کمتر و کربوهیدرات و پروتئین گیاهی بیشتری به او می‌رسد تطبیق پیدا نکرده است. بعضی از متخصصات تغذیه حیوانات خانگی این فرضیه را عنوان کرده‌اند که سگ‌ها برای مصرف دوباره آنزیم‌ها و هضم بهتر غذا مدفوع خود را می‌خورند.

یک نظریه دیگر نیز وجود دارد که عدم دریافت مواد مغذی معینی منجر به مدفوع خواری می‌گردد. گفته میشود کمبود ویتامین ب از دلایل خوردن مدفوع توسط سگ‌ها می‌باشد. تئوری دیگر در این باره این است که خوراندن بیش از حد به سگ منجر به مدفوع خواری می‌گردد. سگی که بیش از حد غذا می‌خورد نمی‌تواند تمام مواد مغذی مورد نیاز بدنش را از غذا جذب کند از این‌رو با خوردن مدفوع شروع به بازیابی مواد مغذی از دست رفته بدن خود می‌کند.

۵٫خوردن مدفوع توسط سگ معمولا باعث واکنش صاحبش می شود .این جلب توجه کافی است که سگ را دوباره تشویق به انجام این کار بکند، حتی اگر توجه صاحبش از نوع تنبیه باشد.

۶٫مدفوع خواری ممکن است قسمتی از رفتار هایی باشد که سگ بخواهد با این کارش بر اضطرابش غلبه کند.

۷٫ در برخی موارد سگ به طور تصادفی مدفوع می خورد ،سگها کنجکاوند و تلاش می کنند هر چیزی را بخورند از جمله مدفوع. برای توله سگ‌ها خوردن مدفوع می‌تواند به راحتی یک تجربه آموختنی باشد. توله سگ‌ها با امتحان کردن هر چیزی توسط دهانشان دنیای اطرافشان را می‌شناسند. بیشتر توله ها در همان چند تجربه اول از خوردن مدفوع از آن بیزار می‌شوند در نتیجه اگر سگ شما هنوز یک توله است تا حدودی خیالتان راحت باشد چراکه شانس این را دارید که  این رفتار خود را به مرور زمان تغییر دهد. تنها چشم از او برندارید و و هر زمان که ممکن بود مدفوع را از محیط بردارید تا از شکل گیری عادت بد در سگ خود جلوگیری نمایید.

۸٫گاهی سگی بیش از یک بار در روز میل به غذا خوردن دارد اما صاحبش یکبار در روز به او غذا می دهد و او به دنبال این مسئله ممکن است مدفوع خواری کند

۹٫٫ممکن است برخی سگها مدفوع سگ های قوی تر را بخورند. اگر سگی در برابر سگ های دیگر سر به زیر و مطیع باشد ممکن است مدفوع آنها را بخورد. این اتفاق در مواردی که افراد، تعدادی سگ دارند و غالب و مغلوب در آنها فاکتوری مهم است بیشتر رخ می دهد.

۱۰٫در برخی موارد این حالت بدلیل تغذیه بیش از حد رخ می دهد و این مخصوصا زمانی است که چربی غذا بالا باشد.

۱۱٫ممکن است سگی سایر سگها را در حال مدفوع خواری دیده و از آنها یاد گرفته باشد.

۱۲٫ برخی سگ ها حقیقتا طعم مدفوع را دوست دارند چون گرم ، مرطوب و خیلی شبیه آن چیزی است که در کودکی دیده اند.

۱۳٫ اگر سگی صاحب خود را در حال برداشتن مدفوع ببیند ممکن است که بخواهد همان کار را تکرار کند.این یک رفتار مقلدانه است.سگ به صاحب خود نگاه می کند و از او یاد می گیرد و وقتی صاحبش مدفوع را در کیسه می گذارد او آن را در دهان می گذارد.

۱۴٫ .برخی سگ ها برای وقت گذرانی مدفوع خواری می کنند، چون خسته و تنها هستند و این نشانه غفلت از آنهاست.

۱۵٫حضور کرم یا انگل یکی دیگر از دلایل مدفوع خواری است ، چون اینها مواد غذایی بدن سگ را مصرف کرده و او را دچار گرسنگی و سوء تغذیه و وادار به خوردن مدفوع می کنند

۱۶٫روش دیگر برای جلوگیری از کاپروفاژیا اضافه کردن چیزی به رژیم غذایی سگ است که مدفوع را ناخوشایند می کند. این محصولات برای همه سگها کارآمد نیستند، اما امتحان آنها ضرری ندارد.

اگر سگ به آن یا هر یک از اجزاء فرآورده آلرژی ندارد . مثلا با اضافه کردن یک قاشق پر کنسرو آناناس، کنسرو کدو تنبل یا اسفناج به غذای سگ مدفوع را برایش ناخوشایند کنید.

صاحبان بیاد داشته باشند، هیچگاه برای جلوگیری از مدفوع خواری، بر روی مدفوع طعمهای نامناسب مانند فلفل ریخت نشود چون این عمل می تواند سبب مشکلات گوارشی در سگ شود. همچنین در صورتی که شاهد خوردن مدفع توسط سگ بودند نباید با خوراندن موادی سبب استفراغ برای بالا آوردن مواد خورده شده کنند چون این عمل می تواند سبب برهم خوردن توازن آب و الکترولیت ها شده، حالت اسیدی و بازی را تغییر داده و باعث پنومونی استنشاقی و خستگی بدنی شود و یا ایجاد بیماریهای شدید دستگاه گوارش همچون گاستریک حاد و اختلالات حرکتی معده شود.

نکاتی در خصوص واکسیناسیون، درمان ضد انگلی و چکاپ های دوره ای (قبل از انتخاب پزشک تحقیق کنید و پس از انتخاب وی، به وی اعتماد کنید)

به عنوان صاحب پت بسیار مهم است که توصیه هایی که به شما می دهیم را با دقت فرا گرفته و آنها را انجام دهید.

واکسیناسیون حیوانات خانگی شامل سگ و گربه بسیار مهم است. وقتی توله سگ یا بچه گربه ای را تهیه می کنید یا به سرپرستی می گیرید، باید بدانید که شروع واکسیناسیون وی از ۴۵ روزگی الی ۶۰ روزگی می باشد. معمولا شروع واکسیناسیون در کلینیک ما از ۶۰ روزگی می باشد و ما مدت ۱۰ روز تا دو هفته زمان می دهیم تا حیوان توانایی ایمنی لازم و سلامتی خود را به گونه ای به دست بیاورد تا آماده دریافت واکسن گردد. به حیوان بیمار نباید واکسن زد. به حیوانی که تازه تهیه کرده اید نباید واکسن زد. حیوانی که تحت چکاپ قرار نگرفته است نباید واکسن بخورد. زمانی که توله سگ یا بچه گربه ای تهیه می کنید، باید بدانید که بیماری هایی وجود دارند که دوره کمون آنها ممکن است ده روز تا دو هفته باشند و برای همین بهتر است در جلسه اول که به کلینیک تشریف می آورید واکسیناسیون برای حیوان شما انجام نشود چون اگر خدای ناکرده بیماری در دوره کمون خود باشد و واکسیناسیون انجام گردد، علایم بیماری با شدت بیشتری بروز می کند، امری که ممکن است جان حیوان شما را تهدید نماید.

به طور کلی توله سگ ها و بچه گربه ها اولین واکسن چندگانه خود را در دو ماهگی دریافت می کنند و سپس از ۲۱ روز تا ۱ ماه یک بار یک دوز واکسن چندگانه به عنوان بوستر یا یادآور دریافت می نمایند تا ۴ ماهگی. پس حیوان شما باید در ۲ ماهگی، سه ماهگی و ۴ ماهگی واکسن چندگانه دریافت نماید. بعد از دریافت سومین واکسن، تکرار واکسن چندگانه به صورت سالانه خواهد بود. این واکسن های چندگانه برای حفاظت حیوانات شما از بیماری های کشنده بسیار مهم هستند و حتما باید واکسیناسیون برای حیوان شما انجام گردد.

واکسن هاری برای اولین بار برای حیوان شما از سن سه ماهگی به بعد قابل انجام است و ما معمولا آن را زمانی می زنیم که واکسیناسیون های چندگانه حیوان شما کامل شده باشد و یا همزمان و یا پس از آخرین واکسن چندگانه برای حیوان شما می زنیم. تکرار واکسن هاری نیز سالانه خواهد بود. حداکثر ایمنی واکسیناسیون دو هفته پس از تزریق آخرین واکسن در توله ها ایجاد می گردد ولی ما توصیه می کنیم اجازه دهید ایمنی حیوان شما تا ۸ ماهگی رشد قابل توجهی نماید و سپس حیوان خود را در معرض سایر حیوانات قرار دهید. برای همین است که می گوییم سگتان را تا ۸ ماهگی پارک نبرید. خیلی ساده است.

درمان های ضد انگلی را از جلسه اولی که حیوان شما را جهت چکاپ بررسی می کنیم برای حیوان شما انجام می دهیم. درمان ضدانگلی فقط دادن قرص نیست بلکه مجموعه ای از اقدامات است و بسته به اینکه حیوان شما آلودگی داشته باشد یا نداشته باشد فرق می کند. درمان های ضدانگلی خارجی مخصوص جرب، کک و کنه و همینطور دیروفیلاریا به صورت پیشگیرانه و یا درمانی انجام می گردد و درمان های ضدانگلی داخلی خیلی متنوع است ولی مهم ترین آن درمان های ضدکرم است که با دادن قرص قابل پیشگیری و درمان است. طیف دیگری از انگل ها نیز وجود دارند که حتما لازم است درمان شوند به خصوص اگر لود آلودگی بالا باشد مثل انگل های تک یاخته ای، برخی باکتری ها در مدفوع و خون و همینطور انگل های خونی.

شما فقط یک حیوان به خانه خود نیاورده اید بلکه جهانی زنده و پویا را به داخل منزل خود آورده اید و این وظیفه ماست تا شما را در مورد بیماری های مشترک بین انسان و حیوان و حفظ بهداشت عمومی آگاه کرده و از گزند بیماری های حیوانی حفظ نماییم. همچنین تلاش می کنیم بهترین و برترین استاندارد سلامت را برای حیوان شما به کار گیریم.

و اما چکاپ هایی که باید برای حیوان شما انجام شود.

وقتی حیوانی را تهیه می کنید بدترین کار این است که حیوان شما توسط پزشک فقط ویزیت شود. ویزیتی که ده دقیقه به طول می انجامد و فقط شامل یک معاینه بالینی ساده است نمی تواند مسائل و مشکلات حیوان خانگی شما را شناسایی کرده و درمانهای پیشگیرانه صحیحی انجام گردد. در بدو تهیه کردن حیوان خانگی مهم ترین کار چکاپ کامل و سپس واکسیناسیون و درمان های ضدانگلی است. در چکاپ کامل لازم است وضعیت بدن و پوشش حیوانات از منظر آلودگی به انگل های خارجی و قارچ ها چک شود، وضعیت خون و سایر ترشحات بدن دقیق مورد بررسی قرار بگیرد و حیوان تحت یک معاینه بالینی دقیق قرار بگیرد تا بتوان مسایل و مشکلات احتمالی را شناسایی نمود. یک سری چکاپ ها روتین شده است ولی یک سری چکاپ ها بسته به نژاد و جنسیت فرق می کند. همیشه به یاد داشته باشید که پیشگیری بهتر وکم هزینه تر از درمان است.

همچنین در چکاپ اولیه برخی آموزش ها را به شما می دهیم تا برای پت خود فاجعه نیافرینید و بدانید که هر آموزشی که به شما داده می شود دلایل بسیار قوی از مراجعینی وجود دارد که به دلیل عدم آموزش چه هزینه ها و سختی هایی را که خودشان و حیوان خانگی آنها متحمل نشده است.

چکاپ کامل سالی یک بار را برای هر حیوان خانگی توصیه می کنیم و چکاپ های دوره ای را نیز که اجباری است باید هر ۳ ماه یکبار انجام دهید.

چکاپ های قابل انجام بر اساس وضعیت بالینی حیوان، قابل انجام است و طیف وسیعی از آزمایشات را در بر می گیرد.

یکی از مزیت های بسیار مهم مرکز ما این است که دکتر مشیری در دسترس شما هستند و شما پس از مراجعه به کلینیک می توانید سوالات خود را از ایشان بپرسید و این باعث می شود که هیچ گاه نگران نباشید. البته باید مراعات وقت آقای دکتر را هم بکنید و از پرسیدن سوالات مکرر خودداری نموده و زمان هایی که لازم است حیوان شما معاینه شود حتما حضورا به کلینیک مراجعه بفرمایید.

پروتکول های تشخیصی و درمانی ما به گونه ایست که بیشترین وقت خود را به کار می گیریم تا مشکل شما در همان جلسه مرتفع شده و معمولا درمان هایی را اتخاذ می نماییم تا در منزل قابل انجام باشد و برای همین امکانات تشخیصی را برای شما در یک مرکز گرد آورده ایم تا بتوان در یک جلسه بهترین تشخیص را برای مشکل حیوان خانگی دلبند شما قرار داد تا درمان مناسبی برای وی در صورت لزوم اتخاذ گردد. برخی از بیماری ها البته بسیار پیچیده هستند و در یک جلسه نمی توان به تشخیص قطعی رسید و در این راستا شما باید صبور بوده و همکاری فرمایید تا بتوان به تشخیص قطعی رسید. این مرکز افتخار این را دارد که بسیاری از کیس های end stage و پیچیده را تحت نظر دارد و یا درمان کرده است و البته در درمان برخی بیماری ها نیز ناموفق بوده ایم کما اینکه بسیاری از پزشکان در سطح جهان نیز نا موفق بوده اند. به عنوان مثال حیوانی که سرطان end stage دارد درمان قطعی برایش تاکنون وجود ندارد ولی باز هم در این موارد نیز ما در کنار شما هستیم و سعی می کنیم کیفیت زندگی چنین حیواناتی را نیز بهبود بخشیم.

پروتکول کاری ما گرفتن کیس کم و معاینات دقیق تر بیمار و صرف وقت بیشتر در تشخیص و درمان است و پروسه های تشخیصی و درمانی ما با آگاهی بخشی به صاحبان پت جلو می رود به این صورت که برای شما توضیحات کاملی داده می شود و در جریان روند تشخیص قرار می گیرید.

و در نهایت در خصوص اهمیت انجام چکاپ ها خدمتتان توضیح دهیم که:

بسیاری از مراجعین ما که برایشان بیماریهای سخت درمان تشخیص داده ایم به ما می گفتند که ما حیوان خود را هر ۳ ماه یکبار برای معاینه نزد دکتر می بردیم و چرا تا به حال این مشکل تشخیص داده نشده بود؟ و در جواب به آن ها ما عرض می کردیم: آیا یک بار سونوگرافی یا رادیولوژی انجام شده بود؟ و پاسخ خیلی هایشان: نه بود. قطعا نمی توان با یک معاینه بالینی به وجود شن های ادراری یا انسداد مجاری صفراوی به عنوان مثال شک کرد. اگرچه که خود معاینات بالینی هم مهم است که توسط چه شخصی و با چه درجه ای از تبحر و دانش انجام می گردد.